معرفی گوشی شیائومی می 10

شیائومی در نیمه اول امسال، دو نسخه بسیار قدرتمند خود را که مدل‌های می 10 (Mi note 10) و می 10 پرو (Mi note 10 pro) هستند، به طرفداران خود معرفی کرد. دوربین این دو گوشی، اصلی‌ترین تفاوت میان آنهاست. در مابقی موارد همچون جنس بدنه، طراحی، صفحه نمایشگر و… تفاوت چندانی دارند.

به عنوان اصلی‌ترین مزیت این گوشی پرچمدار شیائومی میتوان به ارائه امکانات مطلوب در مقایسه با قیمت پایین آن نسبت به سایر گوشی‌های هم‌رده اشاره کرد. همین امر میتواند یکی از دلایلی باشد که طرفداران زیادی را به سمن خود بکشد. در ادامه با ما همراه باشید تا به تقد و بررسی مشخصات فنی شیائومی گوشی می 10 بپردازیم.

بررسی گوشی شیائومی می 10

طراحی و ساخت

طراحی گوشی می 10 بسیار آشنا است؛ چراکه این زبان طراحی را پیش‌ از این در گوشی‌های سری می نوت 10 دیده بودیم. گوشی Mi 10 همانند سایر گوشی‌های امروزی ساندویچی از فلز و شیشه است که باکیفیت ساخت بسیار خوبی تولید شده است.

طراحی می 10 و می 10 پرو هیچ تفاوتی با یکدیگر ندارد و تنها تفاوت آن‌ها به پنل شیشه‌ای مات در نسخه پرو بر می‌گردد. پنل پشت و جلویی این دو گوشی از جنس گوریلا گلس 5 می‌باشد که آن‌ها را یک پله پایین‌تر از پرچمداران امروزی با شیشه گوریلا گلس 6 قرار می‌دهد.

ابعاد بدنه شیائومی Mi 10 ، 162.5×74.8×9 میلی‌متر می‌باشد که نشان می‌دهد با گوشی بزرگی سر و کار داریم. علاوه بر این، وزن این گوشی حدود 208 گرم می‌باشد که در کنار ضخامت 9 میلی‌متری و بدنه لغزنده، نشانه‌های خوبی برای ارگونومی دستگاه نیست. به‌عنوان‌مثال برای مقایسه می‌توانید گلکسی اس 20 پلاس را در نظر داشته باشید که با نمایشگر 6.7 اینچی و باتری 4500 میلی‌آمپر ساعتی، بدنه‌ای به ضخامت 7.8 میلی‌متر و وزن 186 گرم دارد.

پنل جلویی دستگاه را نمایشگر بزرگ 6.67 اینچی فرا گرفته است که دارای حاشیه‌های به‌مراتب کوچک‌تری نسبت به نسل قبلی بوده و لبه‌های آن خمیده می‌باشد. گذشته از این موارد، شیائومی بر اساس ترند امروزی بازار، حفره نمایشگر را به بریدگی ترجیح داده و در گوشه سمت چپ آن، شاهد حفره تکی برای دوربین سلفی هستیم. اندازه این حفره، تقریباً مشابه چیزی است که در پرچمداران اخیر سامسونگ دیده‌ایم، اما این حفره تا حدودی از گوشه نمایشگر فاصله دارد و به قسمت میانی متمایل شده است که باعث می‌شود عادت کردن به آن زمان بیشتری بطلبد.

خمیدگی لبه‌های نمایشگر نسبت به چیزی که در می نوت 10 دیده بودیم، کمتر شده است و این موضوع علاوه بر بهبود زاویه دید، به بهبود ارگونومی و آسان‌تر شدن تایپ، منجر شده است. حس‌گر اثرانگشت می 10 مطابق انتظار از نوع اوپتیکال می‌باشد که در نیمه پایینی نمایشگر قرار داده شده است. این حس‌گر در اغلب موارد عملکرد سریع و دقیقی دارد؛ اما پویانمایی‌های شیائومی با سریع‌ترین‌های بازار فاصله دارد که باعث می‌شود سرعت بازگشایی قفل این گوشی، به‌خوبی برخی پرچمداران مانند وان پلاس 8 نباشد.

در قسمت پشتی، پنل شیشه‌ای براق وجود دارد که در اثر تابش نور، افکت‌های بسیار جذابی از خود به نمایش می‌گذارد. خمیدگی لبه‌های این قسمت در مقایسه با چیزی که در می 9 دیده بودیم، بسیار بیشتر شده است و این موضوع در دست گرفتن می 10 را آسان‌تر کرده می‌کند.

از این موارد که بگذریم، دوربین چهارگانه چیزی که در قسمت پشتی خودنمایی می‌کند. شیائومی دوربین اصلی را به همراه دوربین ماکرو و دوربین سنجش عمق، داخل یک قاب قرار داده است که این قاب برآمدگی قابل‌توجهی دارد و این موضوع با توجه به ضخامت 9 میلی‌متری بدنه کمی آزاردهنده به نظر می‌رسد. در قسمت پایینی این قاب برآمده، دوربین فوق عریض مشاهده می‌شود که برآمدگی آن تا حدودی کمتر بوده و در زیر آن فلاش LED دوگانه قرار داده شده است.

در پایان قسمت طراحی، بد نیست اشاره‌ای به فریم آلومینیومی می 10 داشته باشیم. این فریم، ظاهر صیقلی و براقی دارد که رنگ آن، هماهنگی بالایی با پنل پشتی دارد. در قسمت پایینی فریم، خروجی اسپیکر، میکروفون مکالمه، درگاه USB Type-C و درگاه سیم‌کارت وجود دارد که نشان می‌دهد Mi 10 5G تنها از یک سیم‌کارت پشتیبانی می‌کند و خبری از جایگاه کارت حافظه، در کار نیست.

در سمت مقابل یعنی قسمت بالایی فریم نیز، اسپیکر دوم به همراه میکروفون حذف نویز و فرستنده اینفرارد قرار داده شده است و کلیدهای پاور و تنظیم حجم صدا، روی لبه سمت راست هستند که دسترسی به آن‌ها آسان می‌باشد.

نمایشگر

شیائومی می ۱۰ یکی از بهترین نمایشگرهای دنیای موبایل را در اختیار دارد: پنل سوپرامولد ۶.۶۷ اینچی با نرخ رفرش ۹۰ هرتز که همه‌چیز را زیبا و جذاب نشان می‌دهد. رزولوشن صفحه تمام اچ‌دی (۱۰۸۰×۲۳۴۰ پیکسل) است که اگرچه به پای کهکشانی‌های سامسونگ نمی‌رسد اما با تراکم ۳۸۶ پیکسل در هر اینچ تصاویر واضح و شفافی را به نمایش درمی‌آورد.

کیفیت کلی نمایشگر فوق‌العاده است و با کنتراست بی‌نهایت و غلظت رنگ بالا هر محتوایی را به زیبایی به تصویر می‌کشد. البته شیائومی سلیقه‌های مختلف را هم در نظر گرفته و گزینه‌های مختلفی را برای نحوه نمایش تصویر در اختیار شما می‌گذارد. در منوی تنظیمات می‌توانید حالت نمایش تصویر را به دلخواه خود انتخاب کنید. حالت پیش‌فرض یعنی Auto وضعیت رنگ‌ها را بر اساس نور محیط تنظیم می‌کند، حالت Saturated اشباع رنگ‌ها را به حداکثر می‌رساند، و حالت Original Color دقیق‌ترین رنگ‌ها را بر اساس فضای رنگی وسیع DCI-P3 تولید می‌کند. در منوی Advanced نیز حالت‌های Saturated و Original و P3 و sRGB به‌چشم می‌خورند. در هرکدام از این حالت‌ها امکان تنظیم مجزای رنگ‌های اصلی (قرمز، سبز، آبی)، میزان اشباع، کنتراست و گاما را نیز دارید. در واقع می‌توان گفت شیائومی از آن سوی بام افتاده چون بعید می‌دانیم کسی به این همه گزینه نیاز داشته باشد. پیشنهاد ما را می‌خواهید؟ یا همان Auto را انتخاب کنید یا Original Color که با دقت بالا کالیبره شده است.

استفاده از اندروید روی صفحه ۹۰ هرتزی تجربه لذت‌بخشی است که بازگشت به صفحه‌های معمولی ۶۰ هرتزی را دشوار می‌کند. گزینه‌ای هم برای تنظیم نرخ رفرش روی ۶۰ هرتز وجود دارد ولی دلیل موجهی برای انتخابش به ذهن ما نمی‌رسد، مگر این‌که بخواهید دو حالت را با یکدیگر مقایسه کنید. البته باید اشاره کنیم که نرخ رفرش ۹۰ هرتز ثابت نیست و گوشی به‌طور هوشمند تصمیم می‌گیرد هنگام اجرای برنامه‌های خاص، نرخ رفرش را پایین بیاورد. این موضوع روی شارژدهی گوشی تأثیر زیادی دارد.

اگر مثل ما دنبال تنظیم زمان خاموش شدن خودکار صفحه می‌گردید، باید به منوی نمایشگر همیشه روشن و لاک‌اسکرین سر بزنید. در این قسمت امکان تنظیم نحوه نمایش ساعت و نوتیفیکیشن‌ها بر اساس تم‌های مختلف وجود دارد که همگی به زیبایی طراحی شده‌اند.

حداکثر روشنایی نمایشگر می ۱۰ در حالت دستی به حدود ۵۲۰ نیت می‌رسد که برای یک گوشی پرچمدار رقم مناسبی نیست، اما در حالت خودکار یا با فعال کردن گزینه Sunlight Mode حداکثر روشنایی به بالای ۸۰۰ نیت می‌رسد و حتی زیر تابش مستقیم نور خورشید نیز می‌توانید به‌راحتی از گوشی استفاده کنید.

نمایشگر شیائومی می ۱۰ از فناوری +HDR10 نیز پشتیبانی می‌کند که البته محتوای مناسبش به‌سختی گیر می‌آید و احتمالاً کاربرد زیادی در ایران نخواهد داشت.

دوربین

اما برسیم به قسمت دوربین که اصلی‌ترین تفاوت می 10 با نسخه پرو بوده و علت اصلی قیمت پایین‌تر آن می‌باشد. در حقیقت شاید ظاهر دوربین پشتی Mi 10 و Mi 10 Pro یکسان باشد، اما تفاوت‌های اساسی در حسگر و لنزهای آن‌ها وجود دارد و به‌طورکلی نسخه پرو امکانات متنوع‌تری را در اختیار می‌گذارد.

بااین‌حال بد نیست بدانید که حس‌گر اصلی هر دو گوشی یکسان می‌باشد؛ در قسمت پشتی می 10، مشابه چیزی که در می 10 پرو دیده‌ایم، از دوربین اصلی 108 مگاپیکسلی بهره گرفته شده است، با این تفاوت که نمونه بکار رفته در این گوشی به‌جای فوکوس لیزری، از فوکوس خودکار تشخیص فاز استفاده می‌کند.

ماژول 108 مگاپیکسلی این گوشی، از همان حس‌گر آشنای سامسونگ ISOCELL Bright S5KHMX استفاده می‌کند که دارای اندازه بزرگ 1/1.33 اینچی بوده و از پیکسل‌های 0.8 میکرونی بهره می‌برد. شیائومی این حس‌گر بزرگ را در پس لنزی با گشودگی دهانه دیافراگم f/1.69 قرار داده است که فاصله کانونی آن، 24 میلی‌متر می‌باشد.

شاید برای شما هم جالب باشد که شیائومی از دوربین 108 مگاپیکلسی در محصولی باقیمت به‌مراتب پایین‌تر از پرچم‌دار سامسونگ یعنی گلکسی اس 20 اولترا استفاده کرده است. اما بد نیست بدانید که تفاوت‌های کلیدی بین حس‌گر این دوگوشی وجود دارد. در حقیقت پسوند HM1 در حس‌گر اس 20 اولترا، به تفاوت آن درزمینهٔ فیلتر رنگی و آرایه چینش پیکسل‌ها اشاره دارد. همان‌طور که در بررسی گلکسی اس 20 اولترا اشاره ‌کرده‌ایم، دوربین اصلی این گوشی از آرایه پیکسلی 9×1 استفاده می‌کند که به معنای جمع‌آوری داده‌های 9 پیکسل در یک پیکسل می‌باشد. این در حالی است که حس‌گر اصلی می 10 و می 10 پرو همانند چیزی که در می نوت 10 دیده بودیم، از آرایه 4×1 استفاده می‌کند.

بنابراین با حل معادلات ساده ریاضی باید انتظار داشته باشیم که دوربین اصلی Mi 10 به‌صورت پیش‌فرض تصاویری با خروجی 27 مگاپیکسل در اختیار بگذارد. اما تصاویر خروجی از این دوربین دارای رزولوشن 25 مگاپیکسل هستند که دلیل آن به‌طور رسمی ذکر نشده است.

شیائومی برای گوشی می 10 برخلاف چیزی که در نسخه پرو دیده‌ایم، دوربین تله فوتو در نظر نگرفته است که در دنیای امروزی، یک ایراد برای محصول پرچم‌دار به شمار می‌آید. ازاین‌رو Mi 10 برای بزرگنمایی از روش برش در دوربین اصلی استفاده خواهد کرد.

اما برای عکاسی فوق عریض، یک دوربین اختصاصی در نظر گرفته شده است که این دوربین از حس‌گر 13 مگاپیکسلی با لنز f/2.4 استفاده می‌کند و روی کاغذ می‌توان گفت که مشخصات آن ضعیف‌تر از نمونه 20 مگاپیکسلی بکار رفته در نسخه پرو می‌باشد.

دوربین بعدی این گوشی، مختص ثبت تصاویر ماکرو می‌باشد که با حس‌گر 2 مگاپیکسلی و لنز با دهانه دیافراگم f/2.4، برای عکاسی از سوژه‌ها در فاصله بسیار نزدیک کاربرد خواهد داشت. شیائومی با در نظر گرفتن فوکوس خودکار برای دوربین فوق عریض، می‌توانست امکان عکاسی ماکرو را برای آن فراهم کند؛ اما به نظر می‌رسد که به دلایل بازاریابی، این کمپانی ترجیح داده تا در قسمت پشتی محصول 4 دوربین قرار دهد و این سیاستی است که بیشتر درگوشی‌های میان رده شاهد آن بوده‌ایم.

سرانجام نوبت به دوربین 2 مگاپیکسلی دیگر با لنز f/2.4 می‌رسد که صرفاً برای سنجش عمق کاربرد داشته و امکان عکاسی پرتره را فراهم خواهد کرد. ناگفته نماند که سیستم دوربین چهارگانه می 10 را فلاش LED دوگانه همراهی خواهد کرد. این در حالی است که برای نسخه پرو فلاش سه‌گانه در نظر گرفته شده است.

رابط کاربری دوربین مشابه چیزی است که در گوشی های اخیر شیائومی دیده‌ایم. حالت های مختلف دوربین مثل پرتره، 108 مگاپیکسل، فیلمبرداری و … روی نواری در بالای دکمه شاتر چیده شده اند که با سوایپ به سمت چپ یا راست، می توان بین آن ها جا به جا شد. در بالای این نوار حالت ها دکمه هایی برای جابه جایی بین دوربین های مختلف قرار داده شده است که در واقع زاویه دیدهای متنوع را در اختیار می گذارد. از قسمت بالای رابط کاربری هم می توان به مواردی مثل هوش مصنوعی، فیلتر ها، فلاش، HDR و … دسترسی داشت.

حالت پرو یا عکاسی دستی نیز امکانات خوبی دارد. در این قسمت که امکان استفاده از هر 3 دوربینِ اصلی، فوق عریض و ماکرو وجود دارد؛ می توان مواردی مثل وایت بالانس، سرعت شاتر، فوکوس و ایزو را به طور دستی تنظیم کرد و جالب است بدانید که امکان عکاسی با رزولوشن 108 مگاپیکسل نیز برای این قسمت در نظر گرفته شده است.

باتری گوشی شیائومی می 10

شیائومی می ۱۰ باتری ۴۷۸۰ میلی‌آمپر ساعتی دارد که روی کاغذ رقم بسیار خوبیست ولی می‌دانیم نمایشگرهایی با نرخ رفرش بالا به‌سرعت باتری را تخلیه می‌کنند. این نگرانی در مورد پرچمدار شیائومی کاملاً بی‌مورد است و شرکت چینی توانسته با تکنیک‌های نرم‌افزاری و بهینه‌سازی‌های سخت‌افزاری شارژدهی فوق‌العاده‌ای را به ارمغان بیاورد. این گوشی با روشنایی ۵۰ درصدی نمایشگر و وای فای روشن توانست نزدیک به ۱۵ ساعت زیر تست سنگین PCMark دوام بیاورد.

برای مقایسه هواوی P40 پرو با صفحه ۹۰ هرتزی که یکی از بهترین گوشی‌ها از نظر شارژدهی محسوب می‌شود در این تست به نتیجه‌ای بهتر از ۱۳:۳۰ ساعت نرسید. سری گلکسی S20 هم معمولاً در این تست زیر ۱۰ ساعت دوام می‌آورند و گلکسی نوت ۲۰ اولترا هم که با کسب نتیجه ۸ ساعت همه را ناامید کرد.

شیائومی می ۱۰ سرعت شارژ بسیار خوبی هم دارد. شارژر ۳۰ واتی همراه گوشی می‌تواند طی ۱۰ دقیقه تا ۲۰ درصد و طی نیم ساعت تا ۵۰ درصد باتری را پر کند. شارژ کامل گوشی حدود بین ۶۰ تا ۷۰ دقیقه طول می‌کشد. می ۱۰ از شارژ سریع وایرلس ۳۰ واتی هم پشتیبانی می‌کند ولی شارژرش را به‌سختی گیر می‌آورید. شارژ معکوس ۵ واتی هم فقط برای شارژ ساعت هوشمند یا هدفون وایرلس به‌درد می‌خورد.

کلام آخر

شیائومی می ۱۰ بسیاری از ملزومات یک پرچمدار تمام عیار را دارد. از کیفیت ساخت عالی گرفته تا نمایشگر فوق‌العاده و قدرت سخت‌افزاری کم‌نظیر. دوربین اصلی این گوشی همه‌کاره‌ست و جای خالی دوربین‌های متعدد اما بلااستفاده را به‌راحتی پر می‌کند. در زمینه پخش صدا و شارژدهی باتری هم می ۱۰ را می‌توان برتر از دیگر پرچمداران دانست. ترکیب این ویژگی‌ها از می ۱۰ یک گوشی گیمینگ بی‌نقص می‌سازد.

نزدیک‌ترین رقبای می ۱۰ کهکشانی‌های جدید سامسونگ یعنی گلکسی S20 و S20 پلاس هستند که طراحی زیباتر و نمایشگر ۱۲۰ هرتزی دارند ولی از نظر شارژدهی و توان سخت‌افزاری کم می‌آورند. البته پوکو F2 پرو را هم باید به فهرست گوشی‌های ارزشمند بازار اضافه کرد که حدود ۱۳ میلیون تومان قیمت دارد و در حد و اندازه یک پرچمدار برایتان کار می‌کند. برای کسب اطلاعات بیشتر کلیک کنید.